ศิลปะการต่อสู้คือการฝึกเพื่อจะได้ไม่ต้องสู้
- ケイ
- Jan 23, 2020
- 1 min read
บทความจาก Educate Inspire Change (ลิงค์ข้างล่าง) เขียนเกี่ยวกับวิธีการจัดการกับความท้าทายหรือยั่วยวนให้เกิดความรุนแรง โดยเฉพาะสำหรับผู้ที่ฝึกศิลปะการต่อสู้ ว่าการใช้ความรุนแรงโต้ตอบเป็นสิ่งที่ไม่สมควรทำที่สุด เพราะเหตุที่ต้องมีศิลปะการต่อสู้/ป้องกันตัวตั้งแต่แรกก็เพื่อยุติความรุนแรง ซึ่งหากเราโต้ตอบด้วยความรุนแรง ไม่ว่าผลจะออกมายังไง ก็ยิ่งจะเป็นการเติมเชื้อให้ไฟ ความสงบจะไม่มีวันเกิดได้ วิธีการจัดการกับสิ่งเร้าเหล่านั้นคือการใช้สติและปัญญาให้การหาหนทางพูดหรือโน้มน้าวยังไงก็ได้เพื่อไม่ให้มีการต่อสู้ขึ้นตั้งแต่แรก โดยไม่ต้องสนใจ "ศักดิ์ศรี" ใดๆของตน เพราะศักดิ์ศรีเป็นแค่ภาพลวงตา ยิ่งถือยิ่งหนัก ยิ่งปล่อยยิ่งเบา พอตัวเบาใจเบาแล้วเราก็จะเห็นว่า "ปัญหา" เหล่านั้นจริงๆแล้วมันไม่ใช่ปัญหาอะไรเลย
เช่นเวลามีคนเข้ามาหาเรื่อง กลั่นแกล้ง พูดจาด่าเราเสียๆหายๆ การโต้ตอบด้วยความรุนแรงเพียงเพื่อจะ "พิสูจน์" ว่าเราล้มพวกนั้นได้ มันเป็นสิ่งที่ไร้สาระและไม่สมควรทำที่สุด (เว้นแต่จะไม่มีทางเลือกและเขาตั้งใจจะเอาชีวิตเราหรือคนที่เรารักจริงๆโดยไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น) เพราะนั่นคือสิ่งที่พวกเขาต้องการ เราจะต้องฉลาดพอที่จะไม่เล่นตามเกมเขา เขามาด่าว่าเรา เราก็หาเรื่องขึ้นมาด่าว่าตัวเราเองให้หนักขึ้นไปอีก เขามาหัวเราะเยาะเรา เราก็คิดคำขึ้นมาหัวเราะเยาะตัวเองให้ขำหนักขึ้นไปอีก เอาให้พวกนั้นไปต่อไม่ถูกเลย เราไม่ต้องสนใจว่าจริงๆแล้วเรา "มีดี" มาจากไหน ทำตัวเราใจเราให้เบา แล้วความรุนแรงก็จะไม่เกิด
ผู้เขียนบทความยังเห็นว่า นักกีฬาต่อสู้มืออาชีพไม่ว่าจะสายไหน ที่หาเงินจากความรุนแรงด้วยการทำร้ายคนอื่น ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน เขากำลังทรยศหักหลังศิลปะที่ตัวเองอุตส่าห์ทุ่มเทฝึกฝนมาทั้งชีวิต เพราะจุดประสงค์หลักของศิลปะการต่อสู้ทุกสายคือการยุติความรุนแรง แต่นักกีฬาเหล่านั้นกลับจงใจใช้ความรุนแรงจากศิลปะเหล่านั้นในการหาเงิน หรือปกป้องศักดิ์ศรีที่เป็นแค่ภาพลวงตา
การตอบโต้ความรุนแรงด้วยความรุนแรงมีแต่จะผลักดันให้มีแต่ความรุนแรงมากขึ้น มหาตมา คานธี เคยบอกไว้ว่า "การตอบโต้แบบตาต่อตา [ฟันต่อฟัน] มีแต่จะทำให้โลกทั้งใบตาบอด" (An eye for an eye makes the whole world blind) ผู้ที่ใช้ศิลปะการต่อสู้ได้อย่างถูกต้องคือผู้ที่สามารถยุติวัฏจักรความรุนแรงได้ และทางเดียวที่จะยุติวัฏจักรความรุนแรงได้คือการไม่ใช้ความรุนแรง
ในสังคมที่นิยมความรุนแรง สิ่งที่เลวร้ายที่สุดที่คนๆนึงจะทำได้คือการตอบสนองด้วยความรุนแรง สิ่งที่เลวร้ายรองลงมาคือการเห็นด้วยกับการใช้ความรุนแรง สิ่งที่ควรทำคือการรับสถานการณ์ที่ไม่เป็นธรรมด้วยสันติวิธีด้วยสติปัญญา ด้วยอารยะขัดขืน (อย่างปราศจากความทระนงถือตัว)
Comments